Shall.

Halos apat na buwan na rin pala mula nung huli akong naglagay ng entry dito. Medyo hindi ko rin napanindigan 'yung sinabi kong dapat mas madalas kong i-update ang blog na ito kesa sa dalas ng pagsisipilyo. Pero wala, ganun talaga. Wala akong isang salita.

Umpisahan natin ang entry na 'to sa pamamagitan ng pagtatanong sa aking sarili. Kamusta na ba ako?

Marami-rami rin ang nangyari sa akin simula noong Oktubre noong nakaraang taon. Nandiyan 'yung umalis ako sa'min nang walang paalam. Sino ba naman kasi ang tangang magpapaalam muna bago lumayas? Alam kong medyo matanda na ako para sa term na 'layas' kaya mas maganda sigurong gamitin ang salitang 'nagsarili'. Hindi 'yung nagjakol na nagsarili ah! Pero 'yun nga, nagsarili na ako. Nandiyan rin 'yung tumira at nakikain ako sa mga kaibigan hanggang sa makahanap ako ng bagong trabaho at bagong matitirhan. Dumalas rin ang pagpanik panaog ko sa mga bundok at masasabi kong ang hiking ang isa sa mga gusto kong gawin bago man lang ako magkasakit ng matindi at mamatay dahil sa bisyo. Nagkaron rin ako ng mga bagong kaibigan at mas madalas ko na ring nakakasama ang ilan sa mga luma.

Tatanungin ko ulit ang sarili ko. Masaya ba ako?

Oo, masaya naman ako kahit na medyo mahirap. Madalas akong kinakapos sa pera dahil sa pang-araw na araw na gastos na sinisingitan mo pa ng pamumundok, talagang gutom ang abot. Pero masaya naman.

Katulad ng nakagawian, putulin ulit natin ang blog entry na ito sa walang kakwenta-kwentang paraan. Hehe.

Kayo, kamusta kayo?