Madalas. Madulas

Naranasan mo na ba 'yung maumpisahan ang araw mo ng kapalpakan? Ako madalas.

Linggo 'yun. Madaling araw. Ginising ako ng tatay ko dahil isasama niya daw ako sa Gilmore, ipapaayos niya 'yung pc ko kasi bumigay na 'yung board. Natuwa naman ako kasi matatapos na ang ilang linggo kong pagkakawalay sa inturnet. Pero medyo badtrip din ako kasi kaya lang naman ako isasama neto para gawing tagabuhat. Pero okay lang, inturnet!

4am, ginising niya ko para makaiwas sa traffic at para makauwi na din ng maaga. Kailangan talagang maaga kaming umalis dahil ang biyahe mula Cavite papuntang Gilmore ay pasakit. Tapos sabayan pa ng maraming tao na maraming pera na wala namang sariling sasakyan kaya nagko-commute lang para makapaglaboy with their loving families, naku siksikan. Kaya dapat maaga. Nung ginising niya ko eh tumayo naman ako kaagad kahit na sobrang inaantok pa. Kumain ng almusal at saka naligo.

Handa na akong umalis. Handang-handa na. Tapos bigla siyang babanat ng...

"Baka sarado 'yung mga tindahan ngayon kasi Linggo. Diyan na lang tayo sa malapit magpaayos."

Anakanangtokwangpanis oh. Gumising-gising ako ng maaga, halos patayin ko na 'yung sarili ko sa lamig kanina pagligo tapos sasabihin mo na hindi na tayo tuloy dun sa malayo?! Pero okay lang basta para sa internet. Atsaka hindi naman ako naniniwala na nakakabulag ang pagtulog nang basa ang buhok eh.

So nagising ako ng 10am. At saka kami lumarga sa pinakamalapit at pinakamahal na pagawaan. Kumain ng tanghalian at dumiretso na sa bahay. Excited na ko. Akala ko tapos na ang kabugnutan. Hindi pa pala.

Pagdating ko sa bahay binuksan ko kaagad 'yung pc ko na parang batang sabik na sabik sa bago niyang laruan. Pero mukhang pinagtitripan talaga ako ng tadhana. Kung kelan naman kailangan ko nang buksan 'yung pc ko eh saka pa naman nawalang ng kuryente. Dafak.

Nakatulog na ako sa kahihintay. 3pm, nagising ako. May ilaw na! Tsaka kuryente.

Dahil bago ang board, kailangan bago din ang hard disk- bagong format. Kailangan ko talagang i-format 'yung hard disk ko kasi sira na 'yung OS. Hindi mo na siya magagamit. Kaya binuksan ko 'yung pc, sinubo 'yung CD ng Windows XP at danaah! Ayaw gumana.

Nung tinignan ko 'yung lamang-loob ng unit ko, tangina nawawala 'yung IDE nung CD-Rom. Baka naiwan sa pagawaan. Kaya dali-dali akong nagpunta dun sa pinagpagawan namin para bawiin 'yung IDE. Habang nasa biyahe, pinag-isipan ko na ang sasabihin ko kung sakaling magdahilan 'yung mga tao dun na wala sa kanila 'yung IDE ko.

Scenario A:

Ako: Kuya, ako 'yung nagpaayos kanina ng pc, 'yung sira 'yung board. Bale naiwan ko kasi 'yung IDE ko dito. Kukunin ko sana.

Siya: Ay sir, wala po kayong naiwan na IDE dito, ikinabit ko ho 'yun bago kayo umalis. Dapat ho tinignan niyo munang mabuti.

Ako: Ahh okay. Sorry ah.

Scenario B:

Ako: Kuya, ako 'yung nagpaayos kanina ng pc, 'yung sira 'yung board. Bale naiwan ko kasi 'yung IDE ko dito. Kukunin ko sana.

Siya: Sir, bibili kayo ng IDE?

Ako: Hindi. 'Yung IDE ko naiwan ko dito.

Siya: Teka sir,titignan ko lang.

Ako: Okay.

Pagkatapos ng ilang minuto..

Siya: Ay sir, sorry ho. Wala na kaming available na IDE eh. Diyan ho sa kabila pakitignan baka meron pa sila.

Ako: Tanginang yan.

Scenario C:

Ako: Kuya, ako 'yung nagpaayos kanina ng pc, 'yung sira 'yung board. Bale naiwan ko kasi 'yung IDE ko dito. Kukunin ko sana.

Siya: Sir ano pong IDE?

Ako: 'Yung nakakabit na connector sa Rom ko kanina.

Siya: Hindi ko po magets.

Ako: Tsk. 'Diba kanina nagpaayos kami ng pc dito, naiwan ko 'yung IDE.

Siya: Ay sorry sir. Nagkamali kayo ng pinasukan. Parlor ho ito. Parlor. Mga mukha inaayos namin dito hindi kompyuter.

Ako: Joke lang. Magpapagupit talaga ako.

Hapon na nung nakabalik ako kaya nagdadalawang isip ako kung bukas pa nga ba 'yun. Pero mukhang sinuswerte parin ako kahit na papano dahil bukas pa siya. Binuksan ko 'yung pinto at agad ko namang nakita 'yung lalaking nag-assist sa'min kanina.

Ako: Kuya, ako 'yung nagpaayos kanina ng pc, 'yung sira 'yung board. Bale naiwan ko kasi 'yung IDE ko dito. Kukunin ko sana.

Siya: Sir, wala ho kayong IDE kasi S-ATA 'yung connector niyo.

Ako: 'Yung hard disk ko lang ho 'yung S-ATA pero 'yung Rom ko, IDE po 'yun.

Siya: Oo nga po. Wala talaga kayong IDE. IDE ko nga 'yung ginamit ko dun sa Rom niyo e.

Ako: Okay. Sorry ah.

Medyo nanghina ako. Mukhang tuluyan na akong inihiwalay sa internet. Nagyosi muna ako para kumalma at pinag-isipan ang susunod kong gagawin. Nagpalamig muna ako sa malapit na mall at naglakad-lakad habang naghahanap ng chix.

Bente pesos na lang ang pera ko. Nabawasan pa ng tatlong piso dahil sa yosi. Sakto, P17.00 ang pamasahe pauwi. Kapag umuwi ako sa'min, siguradong bubulyawan ako ng tatay ko kasi antangangot ko. Kailangan kong mag-isip. Mag-isip. Mag-isip. Shet ang ganda nung chick oh, ampangit naman ng boypren.

Bigla kong naisip 'yung barkada ko. Medyo malapit lang ang bahay niya dito. Pedeng hiramin ko muna sandali 'yung IDE niya para lang may maipakita ako sa tatay ko tapos ay ibabalik ko din kaagad. Pwede! Kaso Linggo ngayon. Posibleng wala siya sa kanila. Posible din namang nandun siya. Bahala na.

Compute ng budget.

P17.00 na lang ang pera ko.

P8.00 ang pamasahe papunta sa kanto nila.

P8.00 ang traysikol.

Sakto! May piso pa ko! Makakapunta ako sa kanila at pagkatapos ay sakaniya na lang ako hihiram ng pamasahe pauwi sa'min. Kaso papaano kapag wala siya dun? Paano kung nagsimba pala siya kasama ng pamilya niya? Kung naglasing pala siya sa ibang lugar kasi Linggo ngayon? O nakipagdate kaya kahit na single siya? Paano kung nagpunta pala siya sa'min?

Shet. Bahala na. Mamaya na lang ako didiskarte kung sakaling wala nga siya sa kanila. Pwede naman siguro akong manghiram dun sa guard sa subdivision nila e. 'Wag lang sana bala ng shotgun ang ipahiram nun.

Pagdating ko sa kanila, medyo kinakabahan ako kasi baka wala nga siya dun. Wala pa akong plano kung sakaling wala nga akong madatnang kaibigan dun. Pero mukhang nakiayon ang panahon sa'kin sa pagkakataong ito. Nandun siya sakanila, nakahilata, tamad na tamad sa buhay, mukhang kakagising lang. Mukhang na-rape.

Sakto.

Sinabi ko ang problema ko at ang mga pinagdaanan kong aberya habang umiinom. Ayos. May IDE na, may beer pa. Nagpaalam na ako para makauwi dahil gabi na rin at may gagawin pa ko. Pinahiram niya ko ng pamasahe at pang-bisyo.

Pagdating ko sa bahay, sira 'yung pinahiram niyang IDE.